Neden psikoloji okuduğumu sorguladım bugün.
Ve yıllarca içimde tuttuğum, itiraf etmekten korkup kaçtığım o cevabı verdim;
“O’nun için.” Siz O’nun kim olduğunu bilmeyeceksiniz. O ki bana ‘Her gece
yüksek bir yerlerden atladığımı görüyorum ve gündüzleri bedenimde o acıyı
hissederek uyanıyorum.’ demiş kişi. Bense hayatta sevdikleri için çabalamaktan
vazgeçmeyen, her zaman onların yanında olup onlara destek olmak istemiş,
acılarına merhem olup onları sarmak istemiş biriyim. Belki de biriydim.
Bilemiyorum, her şey ve herkes değişiyor en nihayetinde.
Ben O’nun derdine derman olabilmek için
seçmiştim psikoloji bölümünü. O sıkıntısına bir çözüm bulabildi mi bilemiyorum
ama, ben O’na yardımcı olamamış-bundan sonra da olamayacak bir psikoloji
öğrencisi oldum. Önemli değil. Ben O’nun için çıktığım yolda kendimi buldum,
fark ettim ki bu hayatta beni en çok mutlu eden şey birilerine bir faydamın
dokunması imiş. Ben O’nu düzeltemedim ama O benim mutlu bir meslek seçmemde bir
aracı oldu.
Teşekkürler AYE.
