Yavaş yavaş soğuyor insan. 

Hevesleri, umutları, istekleri...

Bir bir yeniliyor,

Bir bir çürüyor.

Birden sönüyor içindeki yangın.

Yavaş yavaş soğuyor külleri.

Birden kararıyor gökyüzü,

Birden alçalıyor kuş cıvıltıları,

Birden yitiriyor her şey önemini.

Yavaş yavaş soğuyor insan. 

Yavaş yavaş kopuyor her şeyden ve herkesten.

Birden yeşeriyor hayat,

Ve birden dökülüyor yapraklar. 

Dalların yeşermesi bile üzüyor artık.

Elif ŞENTÜRK

00.48

16.05.2020